به نقل از «فرارو»

جنگ جهانی تراشه‌ها

تاریخ انتشار: ۲۴ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۲۳۳۳۱

اعتماد نوشت: در میانه جنگ تجاری میان امریکا و چین و در حالی که این جنگ به حوزه فناوری و تراشه‌های نیمه رسانا نیز تسری پیدا کرده، اخیرا دولت ژاپن محدودیت‌هایی در خصوص صادرات ۲۳ مورد از تجهیزات مرتبط با تراشه‌های الکترونیکی را اعمال کرده است؛ امری که هر چند به صورت مستقیم علت آن بیان نشده، اما به نظر می‌رسد با توجه به اینکه چین بزرگ‌ترین وارد‌کننده مواد اولیه تراشه از ژاپن است، چنین محدودیت‌هایی دقیقا در راستای اهداف امریکا علیه چین اعمال شده باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در واقع این اقدام توکیو می‌تواند به یک همسویی استراتژیک با ایالات متحده برای ایجاد محدودیت در قبال چین تعبیر شود.

کلید رشد در دنیای مدرن

در چنین شرایطی است که از سوی کارشناسان یک سوال مهم مطرح می‌شود اینکه چنین اقداماتی می‌تواند چین را از مسیر فناوری باز دارد یا اینکه باعث می‌شود چینی‌ها به صورتی خودکفا در این مسیر حرکت کرده و به پیشرفت خود ادامه دهند؟

با توجه به تحولاتی که در اقتصاد جهانی و مناسبات بین‌المللی صورت گرفته، امروزه از تراشه‌های الکترونیک به عنوان عاملی در جهت رشد اقتصادی، پیشرفت اجتماعی و حفظ امنیت ملی یک کشور یاد می‌شود؛ چراکه اکنون تراشه‌ها به عنوان مغز یا واحد‌های کنترل‌کننده جامعه مدرن تلقی شده و برای استفاده از فناوری‌های نوظهور مانند هوش مصنوعی، محاسبات کوآنتومی و تجزیه و تحلیل داده‌های بزرگ نقشی کلیدی دارند. از سوی دیگر از آنجا که تراشه‌های الکترونیکی حد میانه رقابت‌های اقتصادی و نظامی را نیز تشکیل می‌دهند، تسلط بر زنجیره تامین آن‌ها به یک اختلاف اساسی و استراتژیک میان امریکا و چین بدل شده است.

در همین راستا شاهد هستیم که ایجاد محدودیت‌های امریکا برای چین در زمینه تراشه‌ها، باعث تغییر اولویت پکن در خصوص صنعت نیمه رسانا‌ها شده است؛ لذا از آنجا که امروزه امنیت ملی بر کارایی اقتصادی مبتنی بر تولید شبکه‌های جهانی فناوری است، محدودیت‌های اعمال شده روی چین در این زمینه مستقیما به اقتصاد و امنیت ملی این کشور مرتبط می‌شود. به همین دلیل در شرایطی که پکن نسبتا دیرتر به صنعت نیمه رسانا‌ها وارد شده، در صورتی که در این رقابت فناوری از غرب و به خصوص امریکا عقب بماند، نه تنها از منظر اقتصادی و امنیتی، بلکه از لحاظ ژئوپلیتیکی نیز در موقعیت ضعیف‌تری قرار خواهد گرفت.

در همین رابطه، نشریه نشنال اینترست در گزارشی که اخیرا منتشر کرده، تاکید می‌کند چنین مساله‌ای می‌تواند برای چین به یک قفل اقتصادی و چالش امنیتی تبدیل شود. در واقع نکته اصلی این است که امریکا و متحدانش به یک استراتژی موسوم به نقطه خفه کردن روی آورده‌اند که با توجه به انحصاری که در زمینه تراشه‌ها دارند، می‌توانند پیشرفت چین در حوزه فناوری را مختل کنند.

برنامه چین برای خودکفایی

به همین دلیل است که چینی‌ها از مدت‌ها قبل یعنی از سال ۲۰۱۸ به این سو چنین خطری را تشخیص داده و با شناسایی ۳۵ مورد فناوری و محصول تلاش کرده‌اند که به سرعت و طی ۵ سال چنین استراتژی را از سوی امریکا و غرب خنثی کنند. اما در این میان سوال مهم این است که چین تا چه میزان به خودکفایی در صنعت نیمه رسانا‌ها نزدیک شده است؟ پاسخ این است که با وجود گام‌های خاص چین در زمینه زنجیره تامین تراشه‌های نیمه رسانا، پکن همچنان از رسیدن به مرحله خودکفایی فاصله دارد. در واقع هر چند استارت‌آپ‌های چینی تقریبا در تمامی بخش‌ها از جمله نرم‌افزار‌های طراحی و پایگاه‌های اطلاعاتی گرفته تا تجهیزات تولید و مواد نیمه رسانا فعالیت می‌کنند، اما برای پیدا کردن جایگزین‌های داخلی محصولات وارداتی تاکنون زیر ۵ درصد موفق بوده‌اند.

در این میان سرمایه‌گذاری‌های زیادی از سوی پکن صورت گرفته، اما مساله مهم در خصوص تراشه‌های الکترونیکی و نیمه رسانا، رسیدن به مرحله تولید انبوه آنهاست که همچنان این مساله به واسطه نیاز مبرم به زیرساخت‌ها، نیروی انسانی و سرمایه‌گذاری‌های کلان محقق نشده است. البته لازم به ذکر است که چینی‌ها تاکنون در زمینه دستگاه‌های لیتوگرافی، دستگاه‌های پیشرفته میکروچیپ و نیز برخی دیگر از ماشین‌ها پیشرفت‌های قابل توجهی داشته‌اند، اما همچنان در بخش‌های مهم دیگر نظیر ابزار‌های اتوماسیون طراحی الکترونیکی (EDA) با توجه به تحریم‌های اعمال شده علیه شرکت هوآوی قادر به به‌روزرسانی نرم‌افزار‌های خود نیستند.

در چنین شرایطی است که پیوستن ژاپن به طرح ایجاد محدودیت فناوری علیه چین می‌تواند استراتژی نقطه خفه کردن چین را تشدید کند؛ چراکه ژاپنی‌ها اکنون در تولید ۱۹ ماده نیمه رسانا‌ها در جهان حرف نخست را می‌زنند. به عنوان نمونه شاهد بودیم که در بحبوحه اختلافات تجاری میان ژاپن و کره جنوبی، وقتی توکیو صادرات سه نوع ماده اولیه تولید نیمه رسانا‌ها را به این کشور متوقف کرد در کل زنجیره ارزش این محصولات در جهان اخلال ایجاد شد. به همین دلیل از آنجا که چین در زمینه فتورزیست هاب سطح بالا همچنان به واردات از ژاپن وابسته است، محدود کردن صادرات برخی اقلام به چین دقیقا در راستای مقابله واشنگتن با پکن تعریف و تفسیر می‌شود.

آینده پرابهام

با این حال در شرایطی که این محدودیت‌ها ممکن است مانع پیشرفت چین در تولید تراشه شود، اثربخشی بلندمدت آن‌ها نامشخص است. تراشه‌ها محصولات بسیار پیچیده‌ای هستند که هم در زمینه سخت‌افزار و هم در بخش نرم‌افزار به تخصص فنی عمیق نیاز دارند و بر یک شبکه تولید جهانی محکم متکی هستند.

پیچیدگی ساخت تراشه در سرمایه‌گذاری قابل توجه در تحقیق و توسعه مشهود است. تنها در سال ۲۰۲۱، این صنعت در مجموع ۷۱ میلیارد دلار در تحقیق و توسعه (R&D) سرمایه‌گذاری کرده که کل سرمایه‌گذاری ۵۱ میلیارد دلاری «صندوق بزرگ» چین را از سال ۲۰۱۴ به این سو تحت‌الشعاع قرار داده است. بنابراین سرمایه‌گذاری تحقیق و توسعه توسط اکوسیستم نوآوری جهانی تقویت شده و تقاضای مشتری برای تراشه‌های با کارایی بالا، نیروی محرکه‌ای برای پیشرفت در طراحی و ساخت این محصولات بوده است.

در واقع در حالی شبکه تولید جهانی در تولید تراشه به‌طور مداوم در حال تحول است که شرکت‌ها تلاش می‌کنند موقعیت خود را با دستیابی به قابلیت‌های جدید و مشارکت در فعالیت‌های با ارزش افزوده بالاتر ارتقا دهند. در طول تاریخ، سه تغییر عمده در صنعت تراشه‌سازی رخ داده که هر کدام شامل جابه‌جایی بخش‌های با ارزش افزوده پایین‌تر زنجیره ارزش به اقتصاد‌ها یا مناطق در حال ظهور است. در شیفت اول، تولید تراشه از ایالات متحده به ژاپن منتقل شد، در حالی که ایالات متحده تسلط خود را در طراحی تراشه و مالکیت معنوی حفظ کرد. تغییر دوم در شرایطی صورت گرفت که ژاپن بخش‌های با ارزش افزوده بالا را در بخش مواد و تجهیزات حفظ کرده و تولید و بسته‌بندی را به کره جنوبی و تایوان منتقل کرد. در مرحله سوم کره جنوبی مزیت خود در تولید نیمه رسانا‌های حافظه و صفحه نمایشگر‌ها را تقویت و تایوان نیز در زمینه ریخته‌گری خود را تقویت کرد. این در حالی بود که چینی‌ها در این مرحله وارد بحث بسته‌بندی و تولید تراشه‌ها با ارزش افزوده پایین‌تر شدند.

در این رابطه شواهد نشان می‌دهد هر چند که دولت چین در راستای سیاست‌های صنعتی خود یارانه و امکانات قابل ملاحظه‌ای را به بخش فناوری داخلی خود اختصاص داده، اما همچنان در تقویت قابل ملاحظه بنیه بخش نیمه رسانا‌ها موفق عمل نکرده است.

در این خصوص عوامل مختلفی وجود دارند مانند کمبود سرمایه و استعداد صنعتی؛ اما به گفته تحلیلگران بزرگ‌ترین مانع چین در این زمینه فقدان هم‌افزایی موثر میان بازیگران بالادستی و پایین‌دستی در زمینه زنجیره ارزش است. یعنی از آنجا که تراشه‌ها به عنوان کالا‌های واسطه‌ای در تولید دستگاه‌های الکترونیکی و الکتریکی عمل می‌کنند، تولیدکنندگان پایین‌دستی چینی برای حفظ مزیت رقابتی خود تراشه‌های وارداتی را به واسطه ارزان‌تر و کارآمدتر بودن آن‌ها ترجیح می‌دهند؛ لذا این فقدان هماهنگی در سطح صنعت، پیشرفت فناوری را متوقف کرده و منجر به توسعه صنعتی از هم گسیخته می‌شود.

در چنین شرایطی به صورت ناخواسته یک دریچه فرصت برای شرکت‌های چینی برای عبور از محدودیت‌های وضع شده ایجاد شده است. زمانبندی این موضوع نیز اکنون برای چینی‌ها اهمیت دارد، زیرا اگر تحریم‌های فعلی یک دهه قبل علیه چین اعمال می‌شد، شرکت‌های چینی به واسطه انباشت محدود فناوری ناچار به عقب‌نشینی کامل بودند.

خطر بروز درگیری‌های جهانی

با این حال همچنان پیش‌بینی یک بازه زمانی خاص برای عبور چینی‌ها از تحریم‌های فعلی دشوار است. در واقع هر چند متوقف کردن کامل چین در این زمینه بسیار بعید به نظر می‌رسد، استراتژی فعلی امریکا و متحدانش در قبال اعمال محدودیت‌های فناوری علیه چین چالش‌ها و مخاطرات خاص خود را برای این کشور به همراه خواهد داشت. اما از سوی مقابل این چالش‌ها و مخاطرات برای غرب و نظام جهانی نیز ظهور و بروز خواهد کرد؛ زیرا فرجام این جنگ تراشه‌ها ممکن است علاوه بر مختل کردن همکاری‌ها و نوآوری‌های جهانی، رشد کلی صنعت نیمه رسانا‌ها را متوقف کرده و بر اقتصاد غرب نیز تاثیری منفی بگذارد.

این موضوع همچنین می‌تواند دستمایه‌ای برای اقدامات تلافی‌جویانه‌ای باشد که ممکن است همزمان با ایجاد بی‌ثباتی در زنجیره‌های تامین جهانی به تشدید درگیری‌ها یا حتی جنگ بینجامد. این مساله برای ژاپنی‌ها نیز اهمیتی فزاینده خواهد داشت؛ زیرا با توجه به سطح مراودات اقتصادی بالا و نیز اختلافاتی که میان پکن و توکیو وجود دارد، همسویی ژاپن با ایالات متحده ممکن است منجر به کاهش صادرات مواد معدنی از سمت چین به این کشور شده و برای اقتصاد این ژاپن خطراتی را به همراه داشته باشد.

همچنین به گفته ناظران بدترین سناریو در این خصوص می‌تواند منجر به جدایی کامل در بخش فناوری شود؛ لذا از آنجا که جداسازی تکنولوژیکی همراستای جدایی در زنجیره تامین و تعریف استاندارد‌های مختلف است، پیامد‌های این قضیه قطعا علاوه بر تبعات اقتصادی به چالش‌های اجتماعی در سطح جهانی نیز دامن خواهد زد.

منبع: فرارو

کلیدواژه: فناوری آمریکا و چین قیمت طلا و ارز قیمت موبایل صنعت نیمه رسانا ها ارزش افزوده سرمایه گذاری ایالات متحده تولید تراشه محدودیت ها علیه چین تراشه ها چینی ها بخش ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۲۳۳۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رفع مشکل صادرات با تولید آفت‌کش زیست‌سازگار

به گزارش خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری آنا، کشاورزی رایج نقش بسیار مهمی در بحران آب دارد؛ طی چند دهه اخیر رشد جمعیت و توسعه فعالیت‌های کشاورزی، کشت محصولات با مصرف آب بالا و بازده اقتصادی پایین، الگوی کشت نامناسب و... باعث شده‌اند تا فاصله بین نرخ تجدید و بهره‌برداری از آبخوان‌ها و میزان خشکسالی در ایران افزایش پیدا کند.

علاوه بر آن، کشاورزی رایج به علت استفاده از سموم شیمیایی، کیفیت خاک را نامرغوب ساخته است؛ متأسفانه طی سال‌های اخیر با ورود قاچاق نهاده‌هایی کشاورزی از کشور چین که اغلب کارایی مؤثری ندارند یا تاریخ مصرف‌شان گذشته است، مسئله آلودگی زمین‌های کشاورزی دو چندان شده است.

تنها راه برون رفت از این مسائل، استفاده از کشاورزی مدرن است. امروزه تکنولوژی‌ها و ابزارهای نوین کشاورزی می‌توانند عملکرد و کارایی مزارغ و باغ‌ها را افزایش دهند. پژوهشگران ایرانی نیز با ورود به این حوزه سعی کرده‌اند باری از مشکلات این بخش بردارند.

در ادامه به چند نوع از این تکنولوژی‌ها و روش‌ها می‌پردازیم؛ تکنولوژی‌هایی که توسط پژوهشگران و نخبگان دانشگاهی ساخته‌شده‌اند؛ اما آن‌ها برای اجرای این طرح‌ها با مشکلات عدیده‌ای مواجه‌اند که تحقق آن حمایت‌های بیشتر دولت را می‌طلبد.

رفع مشکل صادرات با تولید آفت‌کش زیست سازگار

بازگشت محموله‌های صادراتی محصولات کشاورزی ایران به علت باقیمانده سموم غیراستاندارد خسارت سنگینی به تولیدکنندگان و صادرکنندگان وارد می‌کند اما یک گروه از پژوهشگران ایرانی برای رهایی از این مشکل، راه حلی‌اندیشیده‌اند.

اکنون پژوهشگران یکی از شرکت‌های دانش‌بنیان مستقر در دانشگاه تربیت مدرس درزمینهٔ تولید و طراحی فرمولاسیون آفت‌کش‌های زیست سازگار، تولید داروی بیماری واروازیس، تولید ترکیبات جلب‌کننده مگس‌های میوه، تولید گوگرد وتابل کنترل‌کننده آفات و عوامل بیمارگر گیاهی، تولید آفت‌کش از پسماندهای گیاهی، تولید ترکیبات بهبوددهنده کارایی آفت‌کش‌ها، تولید کودهای هدفمند فعالیت دارند. آن‌ها آفت‌کش زیست سازگاری تولید کرده‌اند که تأییدیه لازم را از سازمان حفظ نباتات دارد و می‌تواند مشکل بازگشت محموله‌های صادارتی محصولات کشاورزی را برطرف کند.

سعید محرمی پور، استاد دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس، مدیرعامل این شرکت دانش‌بنیان درباره این محصول به خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری آنا گفت: باقی‌مانده سموم کشاورزی مشکلات زیادی برای صادرات محصولات گلخانه‌ای ایجاد کرده است. مسئله‌ای که بارها باعث برگشت بسیاری محصولات به ایران شد و کشاورزان به‌این‌علت زیان زیادی متضرر شدند. مجموعه ما در این راستا، اقدام به تولید این محصول کرده است. محصولی که مهم‌ترین آفت گلخانه‌های کشور_ کنه تارتن دو لکه‌ای _را می‌کشد. بالشتک مرکبات_یکی از آفات کلیدی مرکبات_ را نیز به ثبت رسانده‌ایم.

وی افزود: هرچند این سموم آفت‌های کشاورزی را از میان می‌برد و مشکل برگشت محصولات صادراتی را برطرف می‌کند اما هنوز به‌طور محدود وارد بازار شده است. اکنون بحث تجارت سموم و قدرتی که شرکت‌های تولیدکننده سموم دارند، روی مبحث قیمت تمرکز دارند. قیمت این محصول از آفت‌کش‌های شیمیایی گران‌تر است ازاین‌رو حمایت دولت را می‌طلبد.

استاد دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس خاطرنشان کرد: یکی از انتقادهای بزرگ من به مجموعه جهاد کشاورزی این موضوع است. جهاد کشاورزی اظهار می‌کند، تا مرحله ثبت محصول به شما کمک کرده‌ایم، پس‌ازآن دیگر ارتباطی به ما ندارد، شما باید خودتان بازاریابی کنید و محصولتان را بفروشید. معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش‌بنیان نیز در قالب وام، تسهیلاتی ارائه می‌دهد اما مشکل اصلی ما پول نیست. ما حاضریم پول بدهیم اما بازار مناسبی برای ما فراهم شود.

وی تأکید کرد: وظیفه اصلی مجموعه ما تولید، ثبت و رساندن آن به بازار است. پس‌ازآن باید شرایط لازم برای ورود به بازار مهیا باشد. در این مرحله باید حاکمیت ورود پیدا کند و مشکلات و مسائل این بخش را برطرف کند.

استاد دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس اظهار کرد: اکنون سم‌هایی که در بازار وجود دارند، سم‌های وارداتی هستند که عمدتاً از کشورهایی مانند چین و هند وارد کشور می‌شوند. محصولاتی سرطان‌زا که حلال زایلیم دارند؛ محصولی که تعادل محیط‌زیست را به هم می‌زند اما محصول تولیدی شرکت ما زیست سازگار است و خطری برای انسان و حیوان و محیط‌زیست ندارد.

مقابله با بحران بی‌آبی با طراحی سامانه هوشمند کشاورزی

امروزه بخش کشاورزی با کاهش فزاینده منابع پایه کشاورزی مانند آب، خاک و تنوع زیستی، با چالش‌های زیادی مواجه است؛ مسائلی که منجر به کاهش ظرفیت تولید محصولات کشاورزی شده‌اند. بدون شک استفاده از فناوری‌های نوین و هوشمند می‌تواند بسیاری از مشکلات این حوزه را برطرف سازد.

پژوهشگران یکی از شرکت‌های دانش‌بنیان به‌منظور رفع این مشکلات اقدام به طراحی و ساخت سامانه یکپارچه هوشمند کشاورزی کرده است؛ طرحی که در ۴ شهرستان استان البرز در ۲۰۰ هکتار با موفقیت انجام‌شده است.

محمدرضا مستوفی، عضو هیئت‌علمی مؤسسات تحقیقات فنی و مهندسی، مجری این طرح درباره این سامانه به خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری آنا گفت: طراحی سخت‌افزار و نرم‌افزار این سامانه باهمت پژوهشگران این مجموعه ساخته‌شده و کاملاً بومی است. تمامی مراحل تولید محصول نیز از خاک‌ورزی تا برداشت کاملاً به‌صورت هوشمند انجام می‌شود.

وی افزود: در این سامانه ۴ حس‌گر رطوبت خاک، درجه حرارت خاک، دمای محیط و سرعت باد بکار گرفته‌شده است؛ با به‌کارگیری از این سنسورها، سامانه اعلام می‌کند چه زمانی و با چه رطوبت خاکی کشاورز می‌تواند عملیات خاک‌ورزی را انجام دهد. همچنین در چه درجه حرارتی می‌تواند عملیات کاشت و در چه سرعت بادی و رطوبتی عملیات داشت و برداشت را با کمترین میزان تلفات و ضایعات انجام دهد.

عضو هیئت‌علمی مؤسسات تحقیقات فنی و مهندسی خاطرنشان کرد: همچنین برای این سامانه یک پنل خورشیدی برای شارژ باطری تعبیه‌شده است؛ این پنل خورشیدی تا پنج روز می‌تواند برق موردنیاز باطری را تأمین کند.

وی تصریح کرد: این محصول نمونه مشابه داخلی ندارد. نمونه مشابه خارجی آن نیز با چهار برابر هزینه وارد می‌شود؛ نمونه مشابه خارجی با سه هزار و پانصد الی ۴ هزار یورو وارد ایران می‌شوند. همچنین اطلاعات اولیه و سرور این داده‌ها نیز در اختیار شرکت داخلی است اما اطلاعات اولیه و سرور محصولات خارجی در اختیار شرکت‌های خارجی قرار دارد.

مستوفی تأکید کرد: اکنون برای تأمین قطعات این سامانه با مشکل مواجه نیستیم و می‌توانیم این سامانه را به تولید انبوده برسانیم. در نظر داریم با حمایت معاونت علمی و فناوری و معاونت زراعت وزارت کشاورزی این سامانه برای یک‌میلیون هکتار زمین کشاورزی مورداستفاده قرار بگیرد.

وی به مشکلات اجرای این طرح اشاره کرد و در این خصوص گفت: ابتدا برای اجرای این طرح باید دقیق باشیم و هوشمند عمل کنیم. اکنون با توجه به اینکه ابر چالش کشور مسئله آب است، باید محصولی تولید کنیم که تلفات کمتری آبی داشته باشند ازاین‌رو باید در زراعت، گلخانه‌ها و باغ‌ها از چنین محصولاتی استفاده کنیم تا میزان تلفات کشاورزی و آبی کشور به حداقل میزان خود برسد. طبق برآوردی که ما از استان البرز داشتیم این سامانه ۳۵ تا ۴۰ درصد افزایش بهره‌وری و ۱۵ تا ۲۰ درصد افزایش عملکرد داشت.

عضو هیئت‌علمی مؤسسات تحقیقات فنی و مهندسی افزود: در حال حاضر ۵. ۸ میلیون اراضی زراعی و باغی داریم و۵.۱۸میلیون هکتار از کل اراضی کشور قابل کشت است. ۵۰ درصد از این اراضی قابل هوشمند سازی با این سامانه رادارند. امیدواریم با حمایت معاونت علمی و وزارت کشاورزی بتوانیم بخش بزرگی از مشکلات حوزه کشاورزی را برطرف سازیم.

افزایش تولید و نظارت بر محصولات با کمک پهپادها

پهپادها ازجمله فناوری‌هایی محسوب می‌شوند که در بخش کشاورزی می‌توانند کمک شایانی به بهینه‌سازی عملیات کشاورزی، افزایش تولید محصول و نظارت بر رشد محصول داشته باشند. ضمن سهولت در سم‌پاشی، حسگرها و قابلیت‌های تصویربرداری دیجیتال این پهپادها می‌تواند تصویر غنی‌تری از مزارع به کشاورزان ارائه دهد.

پژوهشگران یکی از شرکت‌های دانش‌بنیان ایران توانسته است با استفاده از دانش روز دنیا با بهره‌مندی از نخبگان و متخصصان رشته‌های هوافضا، الکترونیک، مخابرات و مهندسی صنایع، پهپادهاهای کشاورزی چندمنظوره تولید کند؛ پهپادی که می‌تواند به‌عنوان سم‌پاش، بذرپاس و کودپاش استفاده شود و طیف وسیعی از نیازهای کشاورزان را پوشش دهد.

حسین طاهری، یکی از مدیران این مجموعه دانش‌بنیان در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری آنا گفت: پژوهشگران این شرکت موفق به طراحی و تولید انواع پهپادهای غیرنظامی شده‌اند. یکی از محصولات تولیدی این مجموعه، پهپادهای باقابلیت تصویربرداری است. این پهپاد مجهز به دستگاه دوربین طیف سنچی و اپتیکال است که می‌تواند شکستگی لوله‌های نفتی، پارگی خطوط ارتباطی و برق، سرشماری حیوانات محیط‌زیست و... را مشخص کند.

وی افزود: محصول دیگر این مجموعه نیز پهپادهای ویژه بخش کشاورزی است که کاربرد محلول پاشی ( سم‌پاشی و کودپاشی) و…… دارد. این پهپاد دارای سه مخزن ۱۲ لیتری، ۱۸ لیتری و ۳۰ لیتری است. این پهپادها بنابر نوع مخزنی که دارند و دستگاه‌هایی که روی آن‌ها نصب شده است، می‌توانند در مدت‌زمان کوتاهی زمین‌های کشاورزی را سم‌پاشی، کودپاشی، بذرپاشی کنند. کنترل و مرقابت از مزارع از دیگر کاربردهای این پهپادهاست.

طاهری خاطرنشان کرد: هرچند این شرکت تنها تولیدکننده پهپادهادهای غیرنظامی است که مجوز لازم را از سازمان هواپیمایی کشور دریافت کرده و کیفیت این محصول با نمونه‌های مشابه خارجی برابری می‌کند اما اکنون برای تولید این پهپادها با یک سری مشکلات مواجه هستیم. بزرگ‌ترین مشکل ما در ارتباط با بحث مواد اولیه، بازار فروش، قوانین صادرات است. در بحث اخذ مجوزها نیز سختگیری‌های زیادی اعمال شده بود که شکر خدا توانستیم این موانع را برطرف کنیم و مجوزهای لازم را بگیریم.

رونق‌بخش کشاورزی با به‌کارگیری از توان نخبگان

نقش بخش کشاورزی در تأمین امنیت پایدار غذایی و سلامت و کاهش وابستگی به خارج از کشور بی‌بدیل است و استفاده از ظرفیت شرکت‌های فناور و دانش‌بنیان و فناور و نخبگان می‌تواند در رونق این بخش نقش بسیاری داشته باشد. درحالی‌که بنابر گفته ارژنگ جوادی، قائم‌مقام دبیر ستاد توسعه اقتصاد دانش‌بنیان غذا و کشاورزی معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش‌بنیان از مجموع ۹ هزار شرکت دانش‌بنیان کشور تنها ۵۲۴ شرکت دانش‌بنیان(۶ درصد) با احتساب تجهیزات در بخش‌های مختلف کشاورزی ازجمله زراعت، دام و طیور، منابع طبیعی و شیلات فعال هستند و شرکت‌های دانش‌بنیان در بخش کشاورزی در حوزه‌هایی مانند آب، هسته‌های اولیه شیلات، هسته‌های اولیه طیور و دام کمتر حضور دارند. علت اصلی آن را نیز باید در معرفی نشدن ظرفیت‌های بخش کشاورزی برای ورود علم، فناوری و سرمایه‌گذاری جستجو کرد.

چندی پیش ستاد غذا و کشاورزی معاونت علمی و فناوری و اقتصاد دانش‌بنیان ایران، رویدادی تحت عنوان برترین‌های دانش‌بنیان بخش کشاورزی برگزار کرد. جوادی، به‌عنوان دبیر برگزاری این رویداد بر ضرورت هدایت شرکت‌های دانش‌بنیان به بخش‌های موردنیاز کشاورزی و حمایت این ستاد از شرکت‌های دانش‌بنیان تأکید کرد. امید است با هدایت شرکت‌های دانش‌بنیان به این بخش، مشکلات بزرگ این حوزه که اکنون کشاورزان و باغداران با آن مواجه‌اند برطرف شود.

انتهای پیام/